In 1937 had het Amerikaanse leger ongeveer 11.600 voertuigen, gebouwd door 121 verschillende fabrikanten. Deze wagens waren bestemd voor gebruik op de weg. Door de ontwikkelingen in Europa voelde de legerleiding het gemis aan een terreinwagen waarvan alle assen werden aangedreven. Het machtige Chryslerconcern kreeg opdracht een dergelijke wagen te ontwikkelen.
Dodge, een afdeling van het concern, kwam met een prototype dat door het leger uitvoerig werd getest. Tijdens de testperiode had Dodge - zeker van het succes - reeds 670 trucks gefabriceerd.
De legerleiding was zeer tevreden met de testresultaten en plaatste een order van 255.000 stuks. In de jaren tussen 1941 en 1945 werden er nog eens 400.000 stuks nageleverd. De Dodge W.C. 51 had een normale bumper. De Dodge W.C. 52 had een ver vooruitstekende bumper waarachter een lier was gemonteerd. Een groot aantal Weapon Carriers werd met dubbele achteras geleverd. De Weapon Carriers werden tijdens de tweede wereldoorlog voor allerlei transporten ingezet.
.png)
Duizenden trucks werden gebruikt als onderstel voor commandowagens en ambulances. Duizenden trucks werden ook ingezet als rijdend platform voor zware (luchtdoel) mitrailleurs. De wagen had een 3.2 liter zescylinder motor van 160 pk en de maximum snelheid lag tussen 100 en 120 km per uur.
